4.07.2008

hadi bu gece...


Bir gibi yattım, sekiz biranın üstüne sızmaktan başka çarem olmadığını düşünürken çok atraksiyonlu bir gece geçirmeyi başardım. iki kere yastık, üç defa da yatak, kanepe, koltuk değiştirdim. naylondan mamul gece gözlüğüm bi' işe yaramadı.

yataktaki sekseninci pozisyonumu değiştirmek üzereydim ki yanılsamalar kitabı'nı aldım elime. güneş doğmak üzereydi. hector mann öldü, david zimmer'ın sandığımız kadar güçsüz olmadığını anladık. o kadın da öldü. bitti.

7 gibiydi, düşünmeyi umduğum şey şuydu: bitti. vazgeçtim. kalktım, sigara içmedim. kendimi çok az üzgün ve yorgun hissediyordum. birisine bunu söylemem gerekiyordu. e.'ye telefon açtım ve söyledim: vazgeçtim, onun istediği gibi...

birisi, birisine bunu yapıyorsa, onun kendinden vazgeçmesini istiyordur. kimse bana bunun tersini söylemiyor. bana "benden vazgeçme" demiyor.

5odaya da 1salona da...

1 yorum:

Adsız dedi ki...
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.