dört kişi, o metronun içindeyiz. biraz sonra bu istasyonlardan birinde ineceğiz. klasik olarak meydanın oraya gideceğiz ve o kötü minibüslerden birine bineceğiz. berbat sanayi bölgelerinden geçerken gideceğimiz yerin anlatıldığı kadar güzel olup olmadığından şüphe edeceğiz.
bu sokaklara varacağız. önümüze bir müze bekçisi düşecek. doğal rehber bi' nevi...
kapının sağ altında, bir geç sabah kahvaltısının ortasında, o haberi alacağım: kapandı. yakın tarihte bir daha açılmayacak. ben onu şöyle anlayacağım: bir daha hiç açılmayacak. zaten neden ve nasıl vardı ki? bu kadarına da şükür. ey tevekkül!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder